കൃഷ്ണാർച്ചന 

                                   

                            അമ്മ യശോദ തൻ പുണ്യമായ് തളിരിട്ട 

                            കണ്ണാ മഴമുകിൽ ചാരു വർണ്ണാ  

                            മഞ്ജീര മണിനാദമുള്ളിൽ നിറയ്ക്കുന്ന 

                            സമ്മോഹനാ ശ്രീ  വനമാലീ 

                            മധുര മനോഹര കവനങ്ങളിൽ നീ 

                            വിരഹിണീ രാധ തൻ നീലാംബരി.

                            നറു നിലാവൊളി തൂകും രാത്രികളിൽ 

                            ഹൃദയാർദ്ര ഗീതികളിടറാതെയൊഴുകുന്ന 

                            അനവദ്യമാമൊരു മുരളിയൂതി 

                            നിറയുന്നു കണ്ണാ മനമിതിൽ നീ 

                            ഒരു നീലാഞ്ജനപ്പൂ വിടരും പോലെ.

                            കണ്ണാ മനസ്സിലെ മന്ത്രാക്ഷരികളിൽ 

                            നിർമ്മല തേജസ്സായ്‌ നീ ഉണരൂ .

                            വേദാന്ത സാരവും വേദനാ ഹാരിയും 

                            സത്യവും സ്നേഹവും നാദവും നീ .

                            ഗോപികാ രമണാ നിൻ പാദസ്പർശത്താൽ 

                            ഗോകുലം തളിരിട്ട നാളുകളിൽ 

                            കാളിയ മർദനമാടിയ നിന്നുടെ 

                             മായാ വിലാസങ്ങൾ കണ്ട നേരം 

                            രാധാസമേതാ ലോകൈകനാഥാ 

                             വാഴ്ത്തിയല്ലോ നിന്നെ വൃന്ദാവനം.

                             ശ്യാമ കളേബരാ നിത്യ നിരാമയ 

                             നീ തന്നെ സർവ്വവും യദു നന്ദനാ 

                             നിന്നിലലിയുന്നു സർവ്വവും ശ്രീ നന്ദനാ !

                            

                             

                             

                                      പുതിയ മുഖങ്ങൾ 

                                സദാചാരത്തിന്റെ അടിയൊഴുക്കുകൾ
                                 കീറിമുറിച്ച്‌ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൻറെ
                                 അരങ്ങിലേക്ക് പിച്ചവെയ്ക്കുന്ന
                                 ബാല്യങ്ങൾ  ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നത്
                                 മുറിഞ്ഞുപോയ വാക്കുകളിൽ
                                 പിറക്കാതെ  പോയ കുഞ്ഞിനോട്
                                 വാത്സല്യം ചൊരിയുന്ന
                                 ഒരമ്മയുടെ മുഖമാണ്.
                                  ഓർമ്മകളുടെ മഷിക്കുപ്പിയിൽ
                                 തുലിക നനയ്കുമ്പോൾ വെള്ള
                                 പ്രതലത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക്
                                  പരന്നൊഴുകുന്ന ചിന്തകളിൽ
                                  ചുംബന സമരത്തിന്റെ ന്യായ
                                 വാദങ്ങളിലേയ്ക്ക് ഊളിയിട്ടിറങ്ങുന്ന
                                  കൌമാരക്കാരിയായ
                                  മകളുടെ മുഖമുണ്ട്‌.
                                   ദില്ലിയുടെ കനത്ത രാത്രിയിലേക്ക്
                                  നിർഭയമായി നടന്നു കയറിയ
                                  പെണ്‍കുട്ടിയെ പിച്ചിച്ചീന്തിയ
                                  നൂതന യുവത്വവും
                                  റയിൽപ്പാളങ്ങളുടെ നിഗൂഡതയിലേയ്ക്ക്
                                  വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട നിസ്സഹായതയുടെ
                                  നിലവിളിയും മറവിയുടെ കാണാ
                                  ക്കയങ്ങളിലേയ്ക്ക്‌ മാഞ്ഞുപോകവേ                                  
                                  സമരങ്ങൾക്കും ചാനൽ കസർത്തു
                                   കൾക്കുമപ്പുറം എരിയുന്ന
                                  ചിതയിൽ ചാമ്പലായ സ്വപ്നങ്ങളെ
                                  കാണാൻ മടിച്ച് മുന്നോട്ടോടുമ്പോൾ
                                   നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ വേദനകൾ
                                   തൊട്ടടുത്തായി എനിയ്ക്കും
                                   നിനക്കും വേണ്ടി ഇനിയും
                                   കാതോർത്തിരിക്കുന്നു !